Ontroering om de Sint

Mja je leest t goed...vandaag met mijn dochter hier in Dendermonde naar de aankomst van de sint gaan kijken en t was fijn voor haar.
Voor mij iets minder leuk want lang en stil rechtstaan bezorgt me een zeer pijnlijke rug. Gelukkig konden we af en toe eens rondlopen (aangezien ik een plein public toch niet dansend op sinterklaasliedjes wil gezien worden :-) ).
Even een heel emotioneel moment gehad, gewoon omdat zij gelukkig was, om haar zo blij te zien. Ik vond mezelf vrij belachelijk, daar te staan en de tranen te zitten verbijten, terug te dwingen. Ik besefte wel dat wat mij nog het meest raakt nu is het geluk of ongeluk van mijn dochter. Ik hou van die intense momenten. Heeft niks te maken met manisch-depressief zijn ofzo, ik geniet gewoon intens!
Ik had ook geen probleem met de happy gezinnetjes die er waren. Heb niet eens rondgekeken naar de mannen die er waren, heb gewoon genoten van Sensi en mij, van ons samenzijn. Ik zoek niet meer ;-), waarom? Misschien omdat ik denk al gevonden te hebben, of omdat ik niks wil forceren maar alles wil laten komen zoals t komt.
Heb dan ook nog met een mama van een kindje van haar school staan praten, een Algerijnse met twee dochtertjes. Ons gesprek verliep in t frans en t nederlands, maar geen van beide is haar moedertaal, dat viel te merken. Ze is 3 jaar jonger dan ik (ze schatte me 25-26!! Jiehaa :-)) ), en heeft duidelijk al de nodige negatieve ervaringen met mannen gehad. Toch was ze veel verbitterder dan ik, negatiever over het andere geslacht. Ik kan dat niet, ik geef mannen nog steeds t voordeel van de twijfel en ik blijf stilletjes dromen van iemand waar ik oud mee kan worden...
Naïef of idealistisch? Call it whatever you want, ik wil geen verbitterd mens zijn.
Zo wil ik niet leven, dat is mijn keuze! Dat ik daardoor af en toe op mijn gezicht ga maakt me alleen maar wijzer en misschien zelfs vastberadener om heel kieskeurig te zijn. T Moet echt klikken op alle gebieden of anders wordt t niks.
En verder zien we wel.
Nooit gedacht in elk geval dat ik bij een blije intrede van de sint emotioneel ging zijn :-)). Zolang ik van alles de humor kan blijven zien, zal ik ook niet verbitterd worden denk ik.
Slaapwel lieverds!