Zomaar, verliefd op je lach

Ik heb de tekst hier al geschreven van Zomaar van Marco Borsato.
t Blijft me ontroeren, telkens weer.
De persoon waarover het in mijn geval gaat heeft een job met nogal onregelmatige uren en daar heb ik geen probleem mee.
Alleen de inhoud is effe spannend geweest blijkbaar vandaag.
Zal niet de laatste keer zijn.
Ik kan dat wel relativeren hoor, maar zou hem toch graag in bed voelen kruipen bij mij als de formaliteiten afgehandeld zijn.
En naar zijn verhaal luisteren. Met andere woorden: er voor hem zijn.
Dit alles zorgde wel voor extra ontroering natuurlijk.
En het besef dat de tekst echt klopt, dat er echt gevoelens groeien voor hem.
En dat het geen toeval lijkt.(zie: Geen toeval, ook van de Marco)

SINDS IK JOU KEN

Sinds ik jou ken
voel ik me echt mooi
Sinds ik jou ken
voel ik me niet meer eenzaam
Sinds ik jou ken
voel ik me nog vrolijker dan anders
Sinds ik jou ken
beleef ik mijn ontroering intenser

Voor de eerste keer
begrijp ik wat het betekent
om je goed te voelen
als vrouw bij een man
begrepen,
gerespecteerd,
vertrouwd,
veilig.

Ik weet nu wat het is
om te huilen van geluk.


weet niet of het qua stijl geslaagd is
maar hey, het komt recht uit mijn hart en dàt is het belangrijkste!

dikke kusseknuf
Minnie