Eenzaamheid

Oke, dochter netjes afgeleverd bij de papa deze avond.
Een weekend voor mij alleen.
't Is te zeggen...morgenvroeg naar de bibliotheek voor mijn godsdienstlesjes rond stil worden en luisteren.
Daarna naar een copycenter voor een paar kleurenkopies en vergrotingen.
Die ik dan vakkundig zal plastifieren met mijn superprofessioneel Aldi-maschien... :-))
Vervolgens nog een bezoekje aan een doe het zelf zaak voor een stukje soepele buis.
Maar om te zeggen dat ik deze avond naar een i-pod luisterde via internet en er heel erg triest van werd, want het ging over eenzaamheid. En is dan nog gemaakt door mijn eerste lief die ik onlangs terugzag en we hadden het die avond ook over rara...juist ja, eenzaamheid.
Niet dat ik terug wat met hem zou willen, dat is voor mij duidelijk maar er blijft een intens diepe vorm van graag zien over die met niks te vergelijken valt.
Eenzaam dus, geen bedje gevuld met mijn schattige dochter waar ik eens naar kan gaan kijken, geen leuke persoon om eens mee te praten...of te knuffelen, alleen 4 muren en een tv en een computer.
Ik zit hier niet depri te wezen maar weet je, het is soms heel goed om eens doordrenkt te worden van een bepaald gevoel. Daar word je rijker van, al besef je dat op die moment niet helemaal. Achteraf ben je blij dat je het hebt meegemaakt, hoe erg het ook was.
Een aanrader voor wie me beter wil leren kennen is Thank You van Jamelia, de muziek is niet echt mijn stijl maar de tekst is mijn verhaal, en dat van honderd andere vrouwen in een dozijn.
You broke my world, made me strong, messed up my dreams, made me strong...
Dus heb ik me deze avond effe gewenteld in de eenzaamheid en dan kan ik er morgen weer beter tegen!
Het gaat alweer veel beter! Zo snel krijgt men mij niet klein hoor, daar ben ik veel te optimistisch voor!!
Enfin nu ga ik slapen om mijn drukke programma morgen af te krijgen.
Dikke kus allemaal!