Met vertraging: geslaagd!

Euh ja belangrijk detail vergeten: ik ben dus, weliswaar met vertraging wegens vakantietaken, geslaagd.
Nog een eindwerk en 4 weken stage en dan ben ik kleuterleidster.
Ik geef toe: het wordt nog afzien, absoluut!
En daar kijk ik, voor alle duidelijkheid, niet naar uit.
Het zal tijd worden dat het gedaan is maar ik ben nu zover dus moet ik er voor gaan he.
Aan mijn leergierigheid is nog geen einde gekomen, ik heb wel zin om nadien nog wat te gaan studeren.
Maar dan iets waar je minder praktische taken moet volbrengen.
En terwijl nog single happy single of zoiets...
Met iemand die heel verwarrende signalen uitstuurt...
Is er iemand die mannen begrijpt?
Of die ene in het bijzonder?
Ah ik krijg via chat net effe wat uitleg van iemand.
Scary... het maakt me bang.
Wat drijft iemand ertoe om zo sterk te proberen zijn gevoelens te negeren, zijn angst te verbergen?
En dan er blijkbaar toch niet helemaal in slagen en op een intieme wijze mijn hand te staan strelen?
En geloof me, iemand zijn hand staan strelen kan ongelooflijk intiem zijn!
Enfin, we zien wel. Ik hoop maar 1 ding. Dat mensen zich niet laten beinvloeden door anderen en de maatschappij en zo de liefde van hun leven misschien mislopen...
Al weet je niet op voorhand of de persoon in kwestie de liefde van je leven is.
Oooh mijn neus wordt lang ;-))
Oke, je kan een sterk vermoeden hebben.
hehe, effe me op iets anders concentreren.
Mijn geweldige dochter ofzo ;-))
Morgenavond oudercontact.
Ik heb er zin in. Ik vind het altijd ontzettend leerzaam.
En ik ken nu ook al wat andere ouders en dan is het ook al fijner en gezelliger.
Dat wordt gezellig geklets enzo denk ik.
Fijn voor Sensi dat ze eindelijk eens 2 jaar na elkaar op dezelfde school zit.
Het is super voor haar. Ze kent de juffen, kent veel kinderen.
Alleen het hebben van gescheiden ouders blijft soms moeilijk voor haar.
ZOals wat tanden poetsen betreft.
Blijkbaar doet ie dat nog steeds niet met haar.
Erg he? En ze mocht het niet zeggen tegen mij van hem!
Gisteren was er vanalles te doen in Sint Niklaas en we hadden daar afgesproken.
Ze had echt iets afgrijselijks aan (t-shirt), echt ordinair.
Dus deed ik haar wat anders aan, ik zei dat dat ander vast te warm was, niet dat ik het lelijk vond.
En ze deed het gewillig uit.
Maar nadien kwamen we hem nog tegen en zijn lief had het wel door denk ik.
Toen we weggingen wilde ze perse nog gedag gaan zeggen en hij, tactvol as ever, stuurde haar meteen weer terug naar mij.
Pfff, ocharme da kind.
Ze begreep het duidelijk niet.
Enfin, ik ga slapen , een beetje op tijd deze avond.
Ik hoef enkel nog wat was weg te leggen en dan ben ik klaar.
En dan morgenavond nog snel wat opruimen voor de babysit komt.
Heerlijk weertje trouwens. Dat het nog maar een weekend mee gaat indien mogelijk!
Sweet dreams!