Flashback

Naar aanleiding van een mailtje naar iemand die op heeeel korte tijd een fantastische vriendin geworden is voor mij, zie ik nog nauwelijks mijn scherm in een waas van tranen.
Ik kan niet gaan slapen voor ik hier nog even mijn hart lucht. Het is lang geleden maar het is even een zelfmedelijden moment.
Het frustreert me gewoon enorm dat iemand waar je gevoelens voor hebt, er eerst voor zorgt dat ze er zijn en dan wat later er gewoon voor zorgt dat je precies met een ijsman te maken hebt. Alles gaat erlangs, erover, ernaast, maar t raakt hem niet.
En dat frustreert me dus omdat ik moest terugdenken aan die man waar ik 6 jaar bij was en die me volledig in de kiem smoorde, geen rekening met me hield op geen enkel gebied, hij dacht dat hij dat wel deed en dat hij wist wat ik wilde maar dat was niet zo. Ik voel me terug zo in de hoek gedrukt, over t hoofd gezien...
Hij hoeft me niet graag te zien he, maar hij mag nekeer eerlijk zijn over de spelletjes die hij speelt met vrouwen en met mij dus ook. Hij mag zeggen dat hij me niet ziet staan, of dat er geen plaats is voor mij in zijn leven, of dat hij me niet mooi vindt, alles beter dan deze ijskoude muur, die geen ruimte laat voor kameraadschap of een grapje...
Nou ja, dat grapje probeert ie nog wel, maar eerlijk gezegd, ik kan er niet om lachen...
En ik haat t veronderstellingen te zitten maken over hem, dat is hem mss overkomen, dat bedoelt hij zo ofzo. GENOEG!
Hij mag t nekeer uitleggen vind ik. Daar heb ik recht op en ik niet alleen...
Want als je begint met kusjes op de mondhoek te geven, en dan opeens heel erge afstand houdt, dan ben je met iemands hart aan t spelen, ik geef namelijk alleen mensen die ik graag heb , kusjes op de mondhoek, lees: alleen de man waar ik gevoelens voor heb die nog in de knop zitten. Enfin, iemand waar dus aantrekkking mee is, maar waarvan ik niet weet of t meer kan worden.
Ja ik denk te veel... kweet t :-)
t Is bedtijd, maar eerst heb ik nog iets te doen, heel kort.
En dan bedje in, hopelijk slaap ik dan beter dan de laatste twee slapeloze nachten.
Slaapwel allemaal!
Ohja: voor de geinteresseerden: ik ben APETROTS op mijn dochter, ze turnt nu 4 maanden en is gisteren 9de geworden op 15 kindjes bij de turnwedstrijd!!!!!!! Ze heeft er een paar achter zich gelaten die t al langer doen dan zij, echt apetrots ben ik op haar!
Dat geeft me de zekerheid dat zij in elk geval niet zal moeten staan wenen bij een boezepetemoei-turnjuf die haar tot vanalles wil dwingen dat ze niet kan of durft! Een pak van mijn hart hoor!
Slaapwel!
Mieke