Moeeeeeeeeeee

Tja, vannacht heb ik 3 uurkes geslapen.
Niet dat ik niet probeerde hoor, maar t ging gewoon niet.
Iets in mijn lichaam hield me wakker. Of misschien waren het mijn gedachten. Geen idee.
t Was wel duidelijk geen knopje dat ik kan afzetten, anders had ik dat wel gedaan. :-)
Zaterdagavond heb ik drie glazen rode wijn geprobeerd, maar buiten me heel wazig voelen, heeft het niet geholpen. Vandaag ga ik voor de twee glaasjes amaretto denk ik. Dat heeft in het verleden al zijn nut bewezen. Hopelijk helpt het. Anders bel ik morgen naar de huisarts en vraag voor het eerst in mijn leven een straffe slaappil :-). Zo een manneke met een hamer is natuurlijk ook de oplossing, maar die loopt hier niet rond :-).

Er is gisteren wel iets opgehelderd waar ik heel blij om ben, met dank aan de persoon in kwestie.
De terugslag zal ongetwijfeld nog volgen maar een beetje bleitmuziek helpt altijd. Voorlopig ben ik zo high van vermoeidheid dat ik iemand die een pistool tegen mn hoofd zet nog zou uitlachen. Bij wijze van spreken.
Zo dadelijk ga ik Sensi van school halen, wat ook een verrassing zal zijn, nog een pakje wegbrengen, effe snel naar de supermarkt en dan lekker thuis me nog wat meer moe maken: afwassen, Sensi in bad steken, op mn swingstep gaan staan en proberen wat kalorieen te verbranden.... andere tips zijn welkom voor 19u :-), maar poetsen is niet nodig ;-).
Vanmorgen effe bij de verantwoordelijke geroepen: ze gaf grif toe dat ze de controledokter zelf aangevraagd had, maar ik stond recht in mijn schoenen he.
Zij heeft zich weer eens belachelijk gemaakt (as usual) da mens haren gedachtengang is niet te volgen, maar de rode draad is wantrouwen, no doubt about that. En als er iets is waar megamieke een hekel aan heeft... zijn het verstoorde relaties en wantrouwen.
Waarschijnlijk ligt in mijn natuur meer het vertrouwen dan het wantrouwen. Maakt me gelukkiger en maakt t eenvoudiger om te leven denk ik. Gekwetst worden hoort erbij maar gaat wel over ;-).
Ofwel hou ik van zelfkastijding haha. Nee ik wil tenvolle leven en dat kan ik niet als ik mensen wantrouw. Maar ik zit wel vijf dagen van de zeven met dat mens opgescheept en naast de problemen met het nieuwe computerprogramma begint dat er voor mij serieus teveel aan te worden.
Enfin het goeie nieuws is dat het vanaf september vier dagen van de zeven worden, wel jammer voor mij dat ik nog steeds vijf dagen zal moeten werken dan, en zij maar vier.
Ach onkruid vergaat niet :-), waarbij ik in het midden laat wie het onkruid is :-).
Als ik herlees wat ik gisteren schreef, herleef ik de verwarring die ik voelde, en het mistige gevoel van vermoeidheid. :-).
Diep vanbinnen in mij voel ik wel al poezie broeien trouwens, maar t komt er nog niet uit...vanavond misschien. Alles van me afschrijven helpt he, en als me dat niet lukt wordt het zingen en dansen - als Sensi slaapt weliswaar, anders krijg ik toch maar de commentaar dat ik vals zing :-).
Heb daarnet even een tekst gelezen die ik schreef 2 jaar geleden (zie februari 2007) naar aanleiding van de gebeurtenissen tss mn ex en Sensi. Als ik het herlees realiseer ik me dat ik zeer profetisch was over de toekomst. :-)
Nu twee jaar later begint het einde van de miserie in zicht te komen maar echt rond is het nooit, en zal het ook nooit zijn.
Enfin, mijn dochter is een fantastisch meiske en hopelijk raken we veilig de puberteit door.
Want ze wordt verdorie groot hoor.
Enfin, ik ga een beetje surfen, me rustig bezighouden tot t tijd is om haar te gaan halen.
Dikke kusseknufjes
Mieke