mamaSensi

Carpe Diem!

maandag, juli 04, 2005

SOS

Goh, hoe moet ik dit nu beschrijven...
Ik heb een geweldig weekend gehad en toch ook een pijnlijk.
Vrijdag met mijn beste vriendin echt een superavondje gehad.
Heerlijk concert, goed geshaked, leuke blikken gewisseld. Zeg maar stomend...
Laat thuis;-))
De volgende dag tegen de middag Sensi gaan halen en meteen doorgereden naar Beervelde voor een voetbaltornooi. Was ook erg leuk. Ik realiseerde me dat ik nog nooit life voetbal gezien had en ik heb er van genoten want ja: ik kan buitenspel uitleggen he;-))
Enfin, "onze" ploeg heeft wel dik verloren maar allé...misschien had ik toch mijn klep moeten opentrekken en roepen wat ik dacht.
s Avonds mijn babysit binnengelaten en vol zenuwen vertrokken...
tja rare avond was het...
Ik heb niet het gevoel dat ik iets verloren heb eigenlijk, eerder gewonnen maar dan niet wat ik ervan verwachtte.
En dat deed pijn.
Is de tweede keer op een maand tijd...
pffff
Het went niet hoor...
Helemaal niet...en dan nog zo geknuffeld worden en zo getroost door de persoon in kwestie, maakt het eigenlijk moeilijker.
Hij voelde zich wel wat schuldig ofzo... of was zo met me begaan...
Ik heb blijkbaar geen geluk...is dit een nieuwe levensles?
Hehe ik heb er genoeg gehad anders...
Ik weet dat bepaalde aspecten van mijn leven best goed gaan maar toch.
Het aspect relatie en liefde kan echt wel beter... slechter is niet mogelijk dus...
Maar als ik hoop op verbetering komt er ook niks...moet ik dan de hoop opgeven? Doen of ik het niet belangrijk vind?
Ik kan echt niks beginnen met iemand waar ik me niet genoeg toe aangetrokken voel.
Het plaatje moet kloppen he. Voor minder dan aantrekking op ALLE gebieden ga ik niet meer.
Uit ervaring...
Ach...
Vandaag was ik stikkapot, supermoe, op alle gebieden.
Hoe ik de dag ben doorgeraakt weet ik niet meer en dan nog zware dossiers erbij.
Mijn eetlust is ook niet wat ie zou moeten zijn.
Maar ik heb reserve genoeg dus geen probleem.
En hier zit ik dan, bij een glaasje rode wijn mijn hart leeg te schrijven en te zingen (oh den Bryan toch he...zo'n pakkende nummerkes)
Oh thinking about our younger years...
Heb ik toen iets mis gedaan waarvoor ik nu gestraft word?
Geen idee maar soms voelt het zo.
Oh once in your life you find someone...
Oke, misschien heb ik mijn kans dan al gehad?
Jammer doodjammer zou ik dat vinden...en erg frustrerend om te weten dat er dan nooit meer iemand zou komen.
Ik wéét dat ik me gewoon op andre zaken moet concentreren. Maar het is allemaal zo snel en simpel gezegd he.
Ik ga slapen, beetje slaap inhalen.
Dikke kus en voor de vrijgezellen... I'm here maar ik kan niet garanderen dat ik niet kieskeurig ga zijn.:-))
En meid, samen komen we er doorheen he.
Zolang we samen maar blijven weggaan en nieuwe horizonten ontdekken.
Op één van die tochten zullen we vast wel iemand tegenkomen.
Hoop ik.
xxx

1 Comments:

  • At 28 juli, 2005 17:41, Anonymous Anoniem said…

    het is miguel he. nu snap ik waarom hij niet meer gelukkig is

     

Een reactie posten

<< Home