Weekend

Ah gisteren dus een trouwfeest gehad.
Van een fantastische vriendin!
Ik was echt een beetje bang want vrijdagavond was ik in extremis nog met Sensi naar de dokter gehold. Ze huilde echt van de pijn en bleek een oorontsteking te hebben.
Ik dacht echt: daar gaat het huwelijksfeest!
Maar nee hoor, zaterdagochtend was ze best oke en we hebben allebei gedouched en onze mooie kleren aangedaan!
Daarna naar Antwerpen, de plechtigheid bijgewoond op het stadhuis. Sensi is dan met de trein met het bruidspaar naar de feestzaal gereden, ik was met de wagen en heb een deel van het dessertenbuffet opgeladen bij een bakker en ben ermee naar de feestzaal gereden.
Daarna gegeten, waarna de kinderen allemaal in de speeltuin zijn gaan spelen en dikke vrienden zijn geworden.
Wat een prachtig weer, wat een mooie dag, wat een fantastisch paar!!!
Ik zeg het vaak: een koppel als zij geven mij de kracht om ervoor te gaan om niet zomaar de eerste de beste man te kiezen, maar om samen gekozen te worden...
Ik ken er ondertussen nog enkele maar hééél lang zijn deze twee mensen mijn enige voorbeeld geweest...
In de namiddag is er op een prachtige manier hommage gebracht aan deze twee mensen en het mooiste was dat de petekindjes een mooie rol mochten spelen bij het uitwisselen van de ringen.
Echt wauw! vond ik het.
En Sensi ook.
Daar gaat ze nog lang over napraten.
Daarna receptie en avondeten...
En daarna (of ertussendoor ;-)): kinderbal! Jammer genoeg moest ik daarna naar huis met Sensi, haar vriendinnetjes gingen ook naar huis (oma en opa) en met haar oorontsteking wilde ik geen risico's nemen.
Ik heb wel even spijt gehad dat ik niet teruggegaan ben, al die leuke, lieve mensen maar ik was zelf ook zo moe...
En met mijn keelontsteking...
Enfin, misschien moet ik toch maar nekeer zien dat ik die fotograaf nog nekeer terugzie, dat zal vast wel lukken denk ik.
Er was sprake van een zekere aantrekking...
Nu ga ik slapen, ik moet jammer genoeg weer aan het werk morgen.
Hopelijk geraak ik een beetje uitgerust!
Liefs
Minnie