Even bijvertellen

Naar aanleiding van een vorige vermoeiende drukke werkweek even dit:

Ode aan mijn bed:

Oh bed, dat mijn vermoeide rug ontspant
Mijn pijnlijke benen ontvangt met open armen
Mijn poep nestelt zich in je warme holtes
Mijn hoofd vlijt zich op het kussen
Heerlijk, warm, zacht, ontspannend

Kon ik maar onmiddellijk
- Tussen twee dekentjes en twee lakentjes-
in jou liggen.

Bij de gedachte alleen al
Val ik
In een dieeeepe
Slaap!


Dit weekend ben ik met mijn beste vriendin naar een heerlijk weliswaar amateurtoneel geweest maar amaaai,
fantastisch gewoonweg!!!
En o o o de ongelooflijk sympathieke regisseur zagen we op voorhand al even en - t was eigenlijk wel grappig - we zogen volledig synchroon onze adem naar binnen - wow wat een lieverd! (om maar niet te spreken van zijn leuke uiterlijk) Het is de combinatie van ongelooflijke pretlichtjes in zijn ogen, over een kalme, zelfbewuste maar niet arrogante houding, tot zwart haar, bruine ogen, en een superlieve smile...
Moest ik ooit twee mensen synchroon de adem horen inzuigen (ja het was hoorbaar ;-))), ik zou er eens flink mee lachen, en dat heb ik zelf ook gedaan, achteraf, maar het was echt even een totaal van de kaart moment.
Ik had hem al 3 maanden niet gezien en werd dus volledig verrast. Ook door mijn reactie op hem trouwens.
Achteraf naar hem toe gegaan en, wat voor mij onverklaarbaar was, hij wist meteen wie ik was!
Sprakeloos was ik, maar hij heeft dat goed opgevangen en het komende kwartier hebben we staan praten, meningen uitwisselen enzovoort...
Met een duidelijke melding dat er nog een mailtje volgt voor een komend stuk...
Verder een kalm weekend met Sensi, heerlijk genieten, nog een kastje uitgekuist, kietelgevechten enzovoort!
Zaalig!
En dan wacht er mij een korte werkweek, twee daagjes slechts! en dan ben ik 5 dagen thuis!
Wat een zaligheid he!
Enfin, ik ga nog een beetje nagenieten in mijn zetel!
Liefs
Minnie