Wirwar
Tja, t woord zegt het zelf zeker.
Misschien zijn de dingen in het leven die vanzelf gaan, toch niet de dingen waar je't meest van kan genieten.
En de dingen waar je voor moet vechten of voor moet afzien, tja, daar heb je superveel voldoening van, dat maakt je wel gelukkig achteraf, intens gelukkig.
En eigenlijk...wat gaat er nou ook gemakkelijk in het leven?
In t mijne is t een constant gevecht geweest de laatste jaren, maar hoe harder ik vecht, hoe gelukkiger ik ben tussendoor, hoe intenser ik geniet, met volle teugen.
Ik heb ook vaak met mezelf gevochten.
Tegen mezelf.
Heb al heel wat nare dingen min of meer afgeleerd gekregen.
Oke, er blijft een lange weg te gaan, maar da's normaal he.
Ik ontmoet nieuwe mensen en potverdrie, iedereen is zo anders.
Sommigen worstelen heel erg, met zichzelf, anderen met de wereld rond zich. Sommigen met een combinatie van de twee.
Waarom heb ik die problemen niet?
Ben ik te oppervlakkig? ik ben zeker van niet
Ben ik een keiharde bitch? ik ben zeker van niet!
Ik maak vanalles mee ja, en ik kan echt wel dipjes hebben, as you all know.
Nog niet zolang geleden, zo'n twee jaar en een half om precies te zijn was ik een wrak, ik stelde niks meer voor, leefde op automatische piloot...
Vond mezelf niet mooi, had t gevoel dat ik niks goed kon doen.
En dan is er een druppel geweest, ik ben overgelopen en dankzij enkele mensen ben ik rechtgekrabbeld.
Ik heb leren relativeren, heb mijn vrolijke ik teruggevonden...
Ja ik stel mezelf nog vaak vragen over t leven en over t hoe en waarom...
En wat ik wil.
En ik heb al een lijn uitgestippeld of beter gezegd, ik heb nog dromen: ik wil graag nog een kindje en liefst niet alleen maar wil ik nog wel samenwonen?
Ik heb ook nog veel vragen en twijfels en de grootste de laatste tijd is wel hoe het komt dat mensen zo divers zijn, zo anders met alles omgaan.
Hoe zelfs mensen die een zelfde opvoeding hebben gehad, zo verschillend denken en reageren.
Ik heb het ook moeilijk met de geslotenheid van mensen soms...Het drukt mij met mijn neus op die diversiteit waar ik het zo moeilijk mee heb.
Pff heb effe geen zin meer om erover na te denken.
k Ga de zetel in en nadien mijn bed.
Dikke kusseknuf
Minnie
Misschien zijn de dingen in het leven die vanzelf gaan, toch niet de dingen waar je't meest van kan genieten.
En de dingen waar je voor moet vechten of voor moet afzien, tja, daar heb je superveel voldoening van, dat maakt je wel gelukkig achteraf, intens gelukkig.
En eigenlijk...wat gaat er nou ook gemakkelijk in het leven?
In t mijne is t een constant gevecht geweest de laatste jaren, maar hoe harder ik vecht, hoe gelukkiger ik ben tussendoor, hoe intenser ik geniet, met volle teugen.
Ik heb ook vaak met mezelf gevochten.
Tegen mezelf.
Heb al heel wat nare dingen min of meer afgeleerd gekregen.
Oke, er blijft een lange weg te gaan, maar da's normaal he.
Ik ontmoet nieuwe mensen en potverdrie, iedereen is zo anders.
Sommigen worstelen heel erg, met zichzelf, anderen met de wereld rond zich. Sommigen met een combinatie van de twee.
Waarom heb ik die problemen niet?
Ben ik te oppervlakkig? ik ben zeker van niet
Ben ik een keiharde bitch? ik ben zeker van niet!
Ik maak vanalles mee ja, en ik kan echt wel dipjes hebben, as you all know.
Nog niet zolang geleden, zo'n twee jaar en een half om precies te zijn was ik een wrak, ik stelde niks meer voor, leefde op automatische piloot...
Vond mezelf niet mooi, had t gevoel dat ik niks goed kon doen.
En dan is er een druppel geweest, ik ben overgelopen en dankzij enkele mensen ben ik rechtgekrabbeld.
Ik heb leren relativeren, heb mijn vrolijke ik teruggevonden...
Ja ik stel mezelf nog vaak vragen over t leven en over t hoe en waarom...
En wat ik wil.
En ik heb al een lijn uitgestippeld of beter gezegd, ik heb nog dromen: ik wil graag nog een kindje en liefst niet alleen maar wil ik nog wel samenwonen?
Ik heb ook nog veel vragen en twijfels en de grootste de laatste tijd is wel hoe het komt dat mensen zo divers zijn, zo anders met alles omgaan.
Hoe zelfs mensen die een zelfde opvoeding hebben gehad, zo verschillend denken en reageren.
Ik heb het ook moeilijk met de geslotenheid van mensen soms...Het drukt mij met mijn neus op die diversiteit waar ik het zo moeilijk mee heb.
Pff heb effe geen zin meer om erover na te denken.
k Ga de zetel in en nadien mijn bed.
Dikke kusseknuf
Minnie
posted by Mieke @ 9:33 p.m.
1 Comments:
At 21 februari, 2006 11:26,
Michiel en Leentje said…
laat dat nadenken over het waarom van diversiteit maar over aan mensen die daarvoor betaald worden ;-): geniet nu maar gewoon van die verschillendheden
dikke kus
PS Eerste deel van de zin is een grapje, tweede deel een aanrader
Een reactie posten
<< Home