Reggae

Mijn ex was dol op reggae, o hij voelde zich een heuse "rastaman".
Hij vergat alleen even de kleine lettertjes te lezen.
Namelijk dat zo'n mannen een kalm leven leiden en proberen goed te doen voor iedereen, ijveren voor vrede en milieubewust zijn, tenminste dat is toch de boodschap die ze uitdragen hé. Ik wil niet naïef overkomen :-)))
En nu, heel confronterend, de eerste keer in die twee jaar, luister ik naar Morgan Heritage, van wie er een stukje tekst stond op het geboortekaartje.
Het is zo van: zal ik nu gaan huilen of moet ik me nu opgelucht voelen, wat moet ik nu in godsnaam voelen?
Ik vind de muziek en teksten magnifiek, het ritme is iets waar ik me absoluut in kan vinden! Ik heb hen life gezien en dat was echt ontroerend, prachtig, de bezieling, de sfeer, als er profeten bestaan dan zijn zij het zeker!
Ik besef nu (ik luister terwijl naar de muziek) dat ik er rustig van word, en vrolijk.
Maar ik zit nog wel met een dilemma: deze vrijdag treden ze op in Antwerpen, makkelijk bereikbaar, ik ken de locatie en de prijs valt mee...
Zou ik gaan?
Maar wat als ex er ook is? (de huichelaar ;-)) )
En alleen gaan dan?
Pfff
Verder alles oke, ik begin stilletjes te dromen van iemand...met het nodige realisme, is niet de overdonderende verliefdheid maar vooral een delen van interesses, en al wat ik hier de vorige keer al schreef ;-))
Oke even een mailtje naar hem schrijven om hem te bedanken voor zijn aandacht.
Tot de volgende en ik kijk vol spanning uit naar jullie antwoorden op mijn dilemma!!
xxx