mamaSensi

Carpe Diem!

dinsdag, februari 09, 2010

Vanalles en nog wat

Ongelooflijk dat er nu al een kindje van 20 cm in mijn buik zit. Ik voel het wel al maar toch is t zo gek...
Vandaag gemerkt hoe erg het is om ouder te zijn. Mijn ouders zijn nu allebei zeventigers en blijkbaar ben je dan echt wel afgeschreven voor de maatschappij, je wordt gepasseerd...
Ze wonen nu meer dan 2 maand in hun nieuwbouwappartement en nog is de buitenmuur niet afgewerkt waardoor ze dus een vochtige plek met schimmel in de living hebben.
Mijn vader heeft al herhaaldelijk foto's doorgemaild, gebeld, gemaild, en in januari zelfs een aangetekende ingebrekestelling gestuurd. Een telefoontje met: we zullen t volgende week in orde brengen, is ondertussen ook al 3 weken geleden en nog niks.
Dus heb ik gebeld vandaag. Ocharme da meiske dat de telefoon opnam. Ik ben vriendelijk gebleven hoor, maar wel kordaat...:-).
"indien u voor 17 februari geen schriftelijk antwoord formuleert of geen actie onderneemt, dan zullen er verdere gerechtelijke stappen ondernomen worden, en geloof me, dat verliest de Sleuyter groep. Bovendien ga ik dan ook naar de pers..."
Da schaap kreeg het stikbenauwd en ging me haar collega doorgeven.
De persoon die ik aan de lijn kreeg was echter niet de vrouwelijk collega, maar een mannelijke ingenieur.
Tegen 13u15 was hij al aan t appartement met een onderaannemer, bevoegd voor de buitenbekleding en een half uur later wist ik dat ze morgen een voorlopige bekleding gaan plaatsen gezien ze een bepaald materiaal niet in stock hebben.
Jammer genoeg voor hem heb ik dan ook aangedrongen op een schriftelijke bevestiging van alles "als de Sleuyter groep in orde wil zijn met de wettelijke reglementeringen zullen ze toch een schriftelijk antwoord moeten formuleren op de aangetekende ingebrekestelling..."
Enfin, de arme man zal t doorgeven :-). Zo zn best doen en dan nog niet genoeg kunnen doen :-).
Mijne schat schreef: ze dachten te maken hebben met een bejaard echtpaar maar ze wisten nog niet dat er een dochter was (En wat voor één! :-)).
Tja heel erg te beseffen dat jij op 3 telefoontjes gedaan krijgt wat je ouders in weken niet gedaan krijgen. Heel erg vind ik dat.
Hopelijk heb ik later ook een zoon of dochter die dat voor me wil doen, als ik te oud ben geworden om rekening mee te houden...
t Was ook zo'n stressy dag op t werk, dat ik blij was dat ik me even kon uitleven hierin.
Verder... ben ik heel gelukkig!
Tot de volgende!