Wie?

Mijn oogleden zwaar
Me loom uitrekken
Een warm gevoel vanbinnen
Spinnen als een kat
Vlinders
voor iemand die ik nog niet ken

Ik verlang naar je
Mijn hart springt op
Ik weet:
Ergens
Ver weg of vlakbij
Ben jij
Bestemd voor mij.

Einde in zicht!

Ah wat betreft mijn eindwerk:
gisteren het prettige nieuws gekregen dat mijn eindwerk volgende week zaterdag moet afgegeven worden :-))
Gezien het feit dat het bijna af was geen erg zou je denken...
Haha, ik had eigenlijk nog nauwelijks iets op papier.
Maar nu heb ik ongeveer wel al een vierde klaar vanavond.
k Heb echt goed doorgewerkt en awel, ik heb da goed gedaan vind ik.
Voor de structuur heb ik wel wat steun van enkele eindwerken maar verder doe ik het zelf.
En ik zie het helemaal zitten om het zo snel af te hebben eigenlijk.
Elke dag een hoofstuk of twee en ik kom er wel.
Misschien kan ik wel een babysit vinden voor Sensi dit weekend en dan ziet t er zeker goed uit :-))
Dan hoef ik na het afgeven enkel nog een powerpointpresentatie maken voor de verdediging van mijn eindwerk en dan is t oke...
:-))
Of zoiets:-))
Enfin ik ga doke doen :-))
Slaapwel!

Pijn

Daar is ie weer, de jammer genoeg zeer vertrouwde pijn, ter hoogte van de hartstreek...
Ik haat t en ik word er verdrietig van.
Ik zou als een kind in de armen van mijn moeder of vader willen liggen en huilen en me beter voelen met hun troost en liefde.
Maar ik ben er bijna 31 en zo werkt t niet meer op deze leeftijd.
Het helpt om te beginnen ook al niet meer.
Ik ben het ouderstadium voorbij gegroeid he.
En een partner is er niet, dus wie gaat mij troosten, me steunen, me vastpakken en me even de wereld doen vergeten?
Tussen twee haakjes: de goede verstaander had t al door: moest er een partner zijn, dan zou die vervloekte pijn er vast niet zijn.
En met zijn twee zouden al de overige rotzooiproblemen er ook al minder erg uitzien...
Of gewoon draaglijker zijn, misschien sneller opgelost, of veel minder erg lijken.
Eerlijk gezegd, moest ik geen dochter hebben en ik voel die pijn... ik zou me lazarus zuipen en mijn longen vol smoor pompen....
Ik ben gaan joggen daarstraks volgens t start 2 run principe (met dochter in de buurt voor al diegenen die denken dat ik haar terwijl thuis opsluit).
Ik had niet t gevoel dat ik aan t eind van mijn kunnen was. Dat gaat goed dan, maar nu zit ik nog met overtollige frustratie.
Mijn cheffin ging me vandaag nog eens heel belerend ôp een detail wijzen waarbij ze vrolijk vergat dat zij, die het dossier voor mij behandeld heeft een paar maand terug, hetzelfde ook vergeten was.
k Heb nogal subtiel geantwoord dat ik niet de eerste was in het dossier die daarin gemist had ;-)))
Ah niet met mij he... ik ben t kotsbeu om afgebroken te worden!
Ik word vanzelf al genoeg afgebroken door mijn gedachten, angsten, pijn, onzekerheden...
k Zou zo nog wel een eind kunnen gaan joggen, maar mijn dochter slaapt he...
Dus zing ik maar: Cause only the fools rush in...
Kwestie van mezelf wat op te peppen.
Ik ben t na 2,5 jaar zo kotsbeu om nog steeds in deze "tussenperiode" te zitten. Ik had me 2 jaar geleden niet kunnen inbeelden dat deze periode zolang ging duren.
En elke keer komt er een jaar bij...
Ik haat t om zo vol zelfmedelijden te zitten maar als ik t er niet uitlaat wordt het frustratie en dan?
Pff
ik ga nog wa zingen want ik kom er toch niet uit.
Bye

Zoooooo

Ah heb de laatste weken afgezien met Sensi en ik niet alleen.
UIteindelijk naar een homeopathische huisarts die me echt goed geholpen heeft.
Om maar te zwijgen over het feit dat hij de eerste was met een medisch diploma die naar me geluisterd heeft.
En haar goed bekeken heeft en haar gedrag dus ook.
Nu neemt ze Bach druppels en ik moet zeggen, ze helpen.
Ik zeg de laatste tijd vaak: als je van wiet high kan worden, dan kunnen bloesemextracten vast ook veel. :-))
Heb ook goeie tips gekregen over hoe haar aan te pakken.
Echt super.
Ze heeft dus problemen met haar chakra die staat voor veiligheid en geborgenheid.
Niet moeilijk he, met die scheiding en een rondzwalpende vader en een moeder die er niet in slaagt een deftige man te vinden...
Waardoor ze ondanks mijn stabiele persoontje, ook hier geen stabiele basis heeft.
Dus doe ik nu grote kuis hier in huis in dehoop haar nog wat meer orde en structuur te kunnen aanbieden als ze terugkomt.
Vorige zaterdag zijn we dan naar de zoo geweest en t was zaaalig.
We hebben genoten van elkaar, we hebben ons geweldig goed geamuseerd met de nijlpaarden, maar echt geweldig goe dan ;-)).
We hebben Nemo en Timon gezien (resp clownsvis en stokstaartje) en Dori (doktersvis).
Was echt superleuk en voor herhaling vatbaar.
En nu is ze dus bij oma aan zee.
Ik mis haar. Enorm.
En ik loop de muren op want ik ben ondertussen 72 uur gestopt met roken weeral eens en mijn karakter wordt zwaar op de proef gesteld: ik kan buiten naar de nachtwinkel maar neeee ik doe het niet.
Heb vandaag t singletje: Fools rush in gekocht van Born. Heerlijk nummer, prachtig pianospel.
En leuke tekst.
Ik wil ook nog effe vermelden dat ik binnenkort een tupperware namiddag doe en dat iedereen dus welkom is en als je niet kan komen mag je altijd een voorbestelling doen :-)).
Enfin, vrijdag zie ik mijn meisje weer, maar niet voor lang, want zaterdagmorgen is ze alweer weg.
Naar haar papa.
Ben moeeee dus slaapwel en de groeten!

Dromerijtje

Zweven
Vliegen met de wind mee
Elke keer opnieuw glijden mijn gedachten weg

Dromen van…
Brede schouders
Donker haar
Donkere ogen
Liefdevolle blikken Warme blikken Stomende blikken
Hand in hand
Arm om schouders
Neuzeneuze

Au
De realiteit is
Dat ik je niet ken
Niet weet waar je bent
En of ik je ooit zal tegenkomen...