My Sassy Girl

Net gezien een prachtige film... fate is building a bridge to the one you love...
En daarmee is veeel gezegd. Sommige mensen zien met hun neus erop en de ogen open hun lot nog niet...of willen het niet zien of zoals in de film, ze hebben unfinished business.
En die moet eerst afgerond worden, de liefde zal dan zolang wel wachten.
Dat gevoel heb ik nu ook bij iemand...ik word naar hem toegetrokken als n magneet maar we voelen ons zeer ongemakkelijk bij elkaar. Ik zeg domme, onnozele en vooral verkeerde dingen, hij zegt niet zoveel, weet helemaal niet hoe zich te gedragen tegenover mij, loopt ook gepijnigd rond, met unfinished business...
Need I say more?
Ik ben gelukkig, en toch is er dan die ene die mijn wereld op zijn kop zet, wiens pijn ik voel en zou willen helpen dragen, wiens verwarring ik voel, onzekerheid, onhandigheid. t Voelt of iets of iemand hem kapot gemaakt heeft en t helemaal nog geen plaats heeft in zijn leven.
Mijn zesde zintuig staat op scherp.
Iets daarin zegt me dat ik op hem moet wachten, tot de unfinished business afgerond is, en dat t dan misschien kan, tussen hem en mij.
Aangezien ik een druk leven heb en gelukkig ben, zal ik wachten, we zien wel wat de toekomst brengt en stilletjes werk ik al aan die brug ;-) Wie weet he?
Morgen breng ik mijn dochter voor een aantal dagen naar mijn ouders. Kan ik overuren doen en veeeeel strijken :-).
Ik heb trouwens een fantastische kerstavond achter de rug, eentje om nooit te vergeten! Het gaat over een gourmetstel dat de electriciteit deed afspringen, vlees bakken in de pan, leuk gezelschap en mooie cadeautjes. En veel schuimwijn en wijn maar ik bleef er slapen dus ;-).
Heerlijk!
Oudjaar zal ik waarschijnlijk alleen doorbrengen, omdat ik daarvoor kies. Ik mag wel op n paar plaatsen gaan hoor, maar liever niet. Beetje filosoferen en staren naar de lichtjes van de kerstboom...daar kan ik ook van genieten!
Op nieuwjaarsdag komen mijn ouders dan eten, de zaterdag erna ga ik met Sensi solden doen.
Ze is een leuke pull kwijt geraakt op t school :-S en die moet vervangen worden. En ze heeft een nieuwe jeansbroek nodig.
Solden doen dus, eerste jaar moeder-dochter solden :-) en ze is nog maar 8 :-). Lijkt me een leuke traditie, alleen krijg ik altijd hoofdpijn van de massa in de winkelstraten , kzal op voorhand al wel een pilleke nemen.
Enfin, mensen, geniet van de feestdagen en de winterdagen en van de kleine mooie momenten!
Dikke kusseknuf
Annemie

Prettige feestdagen!

Hallo,
Het leven gaat verder en zo is het ook bij mij de laatste maand gegaan...Als ik dan even aan zelfbeklag mag doen (en ja er zijn ergere dingen ik weet het, maar er zijn ook leukere), ik heb een harde twee weken achter de rug. Er was het vervolg voor het Hof van Beroep in Gent. Maar de dag daarvoor zat ik met een zieke dochter. Thuisgebleven, maar de dag nadien moest ik gaan he, dus heb ik haar min of meer ziek naar de opvang moeten brengen en geloof me, dat breekt je hart. En dan zag ik hem daar, in z'n motorpak en ik besefte dat ik er stond, op alle mogelijke manieren deze keer: verzorgd, beetje schmink, hooggehakte laarzen, deftige rok, haartjes mooi ( grijs weggeverfd :-) ), en inwendig de kicks herhalend die ik in de Wushu geleerd had :-).
Ik stond er, zowel geestelijk als lichamelijk sterk in mijn schoenen, met absolute dank aan de Wushu, wat n aanrader is voor iedereen om te doen!
En ik zag hem zoals ik hem nog niet vaak gezien heb, want daarvoor zat mn angst altijd in de weg: zielig, een hoopje ellende, wat hij puur aan zichzelf te danken heeft voor alle duidelijkheid, ik heb geeeeen medelijden met de mens :-)...enfin ik kan nog wel even door gaan.
De rechter leek me fair, alleen vond ik t nogal raar dat hij de mening van een achtjarige wilde horen, sorry maar die zijn op een leeftijd dat ze nog niet kunnen inschatten wat er gebeurd is en wat de gevolgen zijn...Vele volwassenen kunnen t al niet, laat staan een achtjarige!
Enfin, daarna heeft hij t nog n keer voor zichzelf verknald, waarna zijn advocaat razend was op hem :-). Geweldige show moet ik zeggen, ware t niet dat ik nu wel met n benauwd hartje zit te wachten op de uitspraak van de rechter...ik zou het heel onverantwoord vinden hem bezoekrecht toe te kennen...en daar was de procureur ook volledig tegen... hopelijk volgt de rechter haar advies!
En s avonds was Sensi nog steeds ziek...de dag erna was ze gelukkig al beter maar 3 dagen later zat ik met haar op spoed voor een acute oorontsteking die haar zo'n pijn gaf dat kinderpijnstillers niet meer hielpen! Heerlijke zondag dus (NOT!).
Gelukkig was ze er niet koortsig van en kon ze gewoon naar school.
De avond voor het voorkwam, herlas ik even de conclusies van mijn advocaat en dat was pijnlijk en emotioneel en toen, toen voelde ik twee handen op mijn schouders...mijn grootvader was hier bij me en steunde me, ik heb gehuild van ontroering en om de liefdevolle warmte, hij was hier bij mij. En s ochtends reed ik met de auto over de E17 naar Gent en daar was n prachtige regenboog, zoo mooi en compleet heb ik hem nog niet gauw gezien,van grond tot hemel. t Voelde fijn om te weten dat ik er zeker niet alleen voorstond. En hey, ik vergeet zeker niet de andere mensen die me steunden, me smsten, bezorgd om me waren en met me meeleefden en meeleven...Dat doet natuurlijk oooook deugd en zonder hen zou ik ook niet willen.
En dan is er sinds enige tijd ook een ander verlangen, een lichamelijk verlangen :-S. Vanmorgen tijdens training helemaal gek geworden van iemand ;-), maar was het puur lichamelijk? geen idee. Ik heb het weken niet gevoeld bij hem, maar hij was dan ook erg nors, deze week was hij meer ontspannen, misschien was het daarmee... geen idee.
Enfin, tzal wel t minste van mijn zorgen zijn zeker ;-).
Hopelijk ken ik binnen 48 uur toch t resultaat van de rechtszaak en is t dan nekeer mogelijk om het af te ronden (en hoef ik dan ook geen advocaat meer te betalen ;-) ).
In elk geval geniet van de mensen die je liefhebt, beleef gezellige, warme feesten en vergeet niet te genieten naast al dat eten, wat doe ik aan?, wat koop ik voor die of die...
Lovee y'all!
Dikke kusseknuf
Annemie