mamaSensi

Carpe Diem!

maandag, april 27, 2009

You're gonna get there Natalia

No matter what they think
Or what they do
No matter what they feel
Or what they see in you
You're gonna get there
Whatever they say
You're gonna get there, mmmh

No matter what you feel
Or what you do
No matter what you feel
I see your dreams come true
You're gonna get there
Whatever you say

And I'll be with you all the way

I believe in tomorrow
I believe in me
Free yourself and show the world
A smile upon you face

Sometimes it's hard to see
You're not alone
Sometimes you need to know
That I won't go
It's all inside you
Have some faith
Cause one day you'll wake up and say

I believe in tomorrow
I believe in me
I believe in tomorrow
I believe in me

Find your love in strength within your way
The more you live, the more beautiful you are
So free yourself
And show the world a smile upon your face

You're gonna get there
You're gonna get there

Manmanman

Met deze titel is dan ook meteen het hele onderwerp van dit schrijfseltje duidelijk :-).
Ik heb in sneltreintempo herlezen wat ik schreef, de laatste 4 jaar, want zo oud is dit blogje nu.
En pfff, ik weet het, het gaat constant over twijfels, en gevoelens, wel of niet, en veel passanten...
t Is een beetje pijnlijk en bijna beschamend om te lezen, anderzijds, ik ben vaak heel naief geweest, of goedgelovig, of optimistisch.. hoe je het ook omschrijft, het ene klinkt beter voor mij dan het andere, ik was er toch wel bij elke keer...
En toch heb ik ook altijd het gevoel gehad dat ik geleefd heb hoor, de laatste jaren. Ik heb gefeest en gedanst, ben naar concerten geweest, ben de natuur ingetrokken met mn dochter, heb leren tot rust komen, heb leren genieten van de kleine dingen. Er is veel shit gepasseerd, mn ex zn rare goestingskes, de borstkanker van mn tante, het kinderdagverblijf hier...
En ik zit hier nog, en heb het allemaal alleen overleefd. Tuurlijk heb ik af en toe steun gehad, maar uiteindelijk zat ik elke avond alleen he.
Ik ga in elk geval nekeer stoppen met filosoferen over waarom ik dan alleen zit hier. Let come what comes, time will tell what life will bring me.
Misschien moet ik dan in alle ernst nekeer tijd maken om iets te doen met mn poezie, of met mn proza. Maar ik kan alleen maar over mijn eigen leven schrijven, over wat ik zie, meemaak...
Fictie is niks voor mij, denk ik. Economisch gezien is het nu wel interessant een handboek te schrijven over zuinig leven, maar die bestaan al zeker? :-) Da gat in de markt is al gevuld, jammer! :-)
Geef het maar tijd, en als ik die tijd niet heb, staan op deze website, en op mn oude computer, al mn schrijfsels verzameld. Voor Sensi... en voor alle alleenstaande ouders die te maken krijgen met allerhande emoties, waar je als gewoon gezin niet in de buurt komt, en voor alle partnermishandelde mannen en vrouwen, en voor alle ouders wiens kind het slachtoffer is van een pedofiel...en voor alle mensen die te maken krijgen met bruut geweld in hun omgeving, dat het een troost moge zijn voor hen. Alleen jammer dat alles van dit lijstje, elke dag gebeurd, nog steeds.
Dus toch niet alleen over manmanman. Hehe dat lucht op. Maar dat is mss mijn diepste droom, dat ik anderen kan helpen met wat ik meemaakte, uit mijn ervaring.
Sebiet nog n tekstje van Natalia aan toevoegen. Gaat eigenlijk over dat de kracht in jou zit, in elk van ons, je moet ze alleen zien te vinden.
Genoeg gefilosofeerd.
Mijn strijk is ervoor blijven staan, die zal voor morgen zijn.
Sweet dreams
Dikke kusseknuf
Mieke

dinsdag, april 14, 2009

Lente in t land!

En ik heb gekregen waar ik om vroeg... heerlijk lenteweer, blotebenen, sexy sandaaltjesweer...
Heerlijk he?
Ik heb er al van genoten, vrijdag naar t park met Sensi en een vriendinneke, zaterdagochtend Wushutraining buiten, vanavond terraske met een vriendin...
k Voel me terug alive and kicking nu!
En dan begin ik vinnig te rijden en zeggen de mensen dat ik roekeloos rijd haha. I know what I'm doing, da's vast mijn mannelijk kantje :-). Ey ik ken mijn auto, weet wat ie kan en wat ik ermee kan doen.
Maar ik kan net zo goed genieten van een wandeling met mijn dochter langs de Schelde en lekker stoeien en plagen en babbelen met elkaar. Heel fijn ook!
Of zoals vanavond een terraske met een vriendin en lekker over mannen roddelen haha.
k Vond t wel grappig, was een knappe man, ik keek naar hem, was terwijl nog aan t praten met mijn vriendin en hij keek terug en liep knal tegen een tafelke aan :-D. Heerlijk he, mannen haha.
Er zijn er zoveel die jammer genoeg, zwaar gekwetst zijn door vrouwen en hun hart op slot hebben gedraaid, of die gewoon nog met open wonden leven....
Jammer vind ik dat.
Ik heb last van zo'n mannen ook he, ze willen eerst wel, dan niet meer, en uiteindelijk sta ik weer alleen...
Ik wil geen man met een 9 to 5 job, echt niet, wel ene die niet te beroerd is om te knuffelen, om ook nekeer apart dingen te doen met kameraden, om hobby's te hebben...en vooral ene die communiceert én die passioneel is met mij. Tja, ik ben nu eenmaal een passioneel dink, take it or leave it :-). Maar ook een babbelkont en ja ik denk teveel :-). That's me.
Maar heel belangrijke maar!, hoewel ik veel denk, zit er genoeg passie in mij om nog ergens voor te gaan, met hart en ziel...en ik zal niet snel terugkrabbelen, ben ook zo iemand die er niet mee zit haar grenzen te verleggen, telkens weer.
Tja dat is ook mijn wilde kantje, t kantje dat de laatste weken genoten heeft van op cafe gaan met maten en plezier maken en lekker meedrinken ;-), dat kantje dat nekeer wat sneller wil rijden en de wind in mijn haren voelen met luide muziek, dat verlangt naar een passionele man aan mijn zij...
Ik wil dus zeker niemand beknotten of vangen in een relatie, maar k heb wel veel bevestiging nodig... bwoak, heb er vanavond nog over gepraat met mn vriendin, ik ben niet te veeleisend!, maar een passioneel maatje om iets mee op te bouwen stillekes aan zou leuk zijn he.
Enfin, ik geniet nu wel van t zalige weer, dat maakt alles makkelijk, zoals mannen tegen tafels doen lopen haha...zo'n diepe decolleté was t nochtans niet zunne :-D.
k Ga lekker slapen en morgen weer vroeg werken, k zit alleen deze week en dat wil zeggen: constant telefoons beantwoorden en problemen in dossiers vinden en oplossen, maar ja, soms kan je mensen dan heel gelukkig maken ;-). Daar doen we t voor zeker? Ahja, ook voor t geld, overleven is nogal belangrijk in deze maatschappij, maar op een heel andere manier dan in de oertijd, toen kon je eten nog vinden of jagen, nu moet je t gaan kopen dus geld hebben dus werken he...maar voor dit appartement doe ik da graag, ik voel me hier echt thuis...
En nu ga ik lekker mijn bedje in, met een smile op mijn gezicht en fantasien om mee in t slaap te vallen.
Sweet dreams boys and girls!
Liefs
Mieke

Lente in t land!