Wirwar

Tja, t woord zegt het zelf zeker.
Misschien zijn de dingen in het leven die vanzelf gaan, toch niet de dingen waar je't meest van kan genieten.
En de dingen waar je voor moet vechten of voor moet afzien, tja, daar heb je superveel voldoening van, dat maakt je wel gelukkig achteraf, intens gelukkig.
En eigenlijk...wat gaat er nou ook gemakkelijk in het leven?
In t mijne is t een constant gevecht geweest de laatste jaren, maar hoe harder ik vecht, hoe gelukkiger ik ben tussendoor, hoe intenser ik geniet, met volle teugen.
Ik heb ook vaak met mezelf gevochten.
Tegen mezelf.
Heb al heel wat nare dingen min of meer afgeleerd gekregen.
Oke, er blijft een lange weg te gaan, maar da's normaal he.
Ik ontmoet nieuwe mensen en potverdrie, iedereen is zo anders.
Sommigen worstelen heel erg, met zichzelf, anderen met de wereld rond zich. Sommigen met een combinatie van de twee.
Waarom heb ik die problemen niet?
Ben ik te oppervlakkig? ik ben zeker van niet
Ben ik een keiharde bitch? ik ben zeker van niet!
Ik maak vanalles mee ja, en ik kan echt wel dipjes hebben, as you all know.
Nog niet zolang geleden, zo'n twee jaar en een half om precies te zijn was ik een wrak, ik stelde niks meer voor, leefde op automatische piloot...
Vond mezelf niet mooi, had t gevoel dat ik niks goed kon doen.
En dan is er een druppel geweest, ik ben overgelopen en dankzij enkele mensen ben ik rechtgekrabbeld.
Ik heb leren relativeren, heb mijn vrolijke ik teruggevonden...
Ja ik stel mezelf nog vaak vragen over t leven en over t hoe en waarom...
En wat ik wil.
En ik heb al een lijn uitgestippeld of beter gezegd, ik heb nog dromen: ik wil graag nog een kindje en liefst niet alleen maar wil ik nog wel samenwonen?
Ik heb ook nog veel vragen en twijfels en de grootste de laatste tijd is wel hoe het komt dat mensen zo divers zijn, zo anders met alles omgaan.
Hoe zelfs mensen die een zelfde opvoeding hebben gehad, zo verschillend denken en reageren.
Ik heb het ook moeilijk met de geslotenheid van mensen soms...Het drukt mij met mijn neus op die diversiteit waar ik het zo moeilijk mee heb.
Pff heb effe geen zin meer om erover na te denken.
k Ga de zetel in en nadien mijn bed.
Dikke kusseknuf
Minnie

Leven

Ben aan t incasseren vind ik persoonlijk.
Door de iets minder koude temperaturen, is het hier nog vochtiger dan anders.
Om te huilen gewoonweg.
Echt om te huilen.
Ben machteloos.
Kan moeiljk dit contract gaan verbreken. Zou me teveel geld kosten.
En dan sta ik ook nog voor een eindwerk en eindstage he.
Waar ik dringend aan moet beginnen.
Maar k word hier zo moe van he. Ongelooflijk moe.
t Lijkt wel of ik in mijn eentje draken moet verslaan en bergen beklimmen.
Maar elke keer komt er een nieuwe draak en een hogere berg.
Benieuwd of er aan t einde van de weg een superverrassing wacht.
In een computerspel krijg je dan extra krachten, mooie nieuwe outfits ofzo.
Ben ik niks mee :-).
Ik wil gewoon een rustpunt.
Een keurig appartementje, eenvoudig maar oke, een ridder aan mijn zijde...
En ook wel wat meer kans om in de week nekeer effe weg te zijn.
Eens gaan dansen ofzo met Dana.
Ben eigenlijk van plan om dat te doen na de stage.
Want daar zie ik ook bergenhoog tegenop.
k Weet het ik moet doorzetten, maar t is niet altijd zo simpel.
Daarstraks nog tegen mijn cheffin gezegd: ik moet alles alleen dragen, alles regelen, voor alles oplossingen zoeken... en ik krijg er steeds meer miserie bovenop.
Fijn...
Begin er echt moe van te worden.
Kotsbeu zeg maar.
Weegt en drukt op mijn schouders.
Ach ben moe, wil gaan slapen maar heb geen zin om alleen in bed te liggen...
Zal wel een dipje zijn..
Mag ik ook een keer hebben zeker?
Hopelijk is t morgen voorbij, want ik heb dat niet graag :-))
Werk ook keihard op t werk, er is er eentje ziek en we moeten toch echt wel achterstand inhalen.
En mijn ogen zijn kurkdroog en dus een goeie, opluchtende huilbui zal het ook niet worden. Vrees ik. Kan goed helpen normaal gezien.
Ah mijn hoofd wordt een beetje leeg. Hopelijk kan ik het vergeten... al is dat moeilijk met de geur die hier hangt in de gang en de slaapkamers.
Bon, mijn hoofd ligt bijna op t bureau.
TIjd om te gaan slapen en te hopen dat daar vergetelheid te vinden is voor een aantal uren.
Al zal die vergetelheid niet bewust ervaren worden door mij dan.
En zo is er iets goeds en iets slechts aan alles.
That's life.
EN slechte dagen gaan voorbij en er komen er wel weer goede.
Vast en zeker.
Al moet ik er een draak meer voor verslaan en een berg extra beklimmen, wat is dat draakje nou en die berg?
It will be worth it.
Mijn positieve kant groeit net genoeg om mijn pyama aan te doen en met een zachte smile mijn bed in te duiken.
Dikke kusseknuf, en krijg ik er ook een?
Minnie

Weekend

Heerlijk weekend gehad eigenlijk.
Al begon het niet te best: Sensi kwam met diarree van school. Niet fijn maar gelukkig was het snel over.
Daarna heb ik ze naar haar papa gebracht op zaterdagmorgen en heb dan nog wat aftersoldenshopping gedaan.
Zo is Sensi voorzien van voldoende truien om de zomer door te komen. En heeft ze nu eindelijk ook een keer regenlaarzen voor wandelingen of uitstapjes. Oma aan zee heeft dat ook graag om te gaan wandelen op t strand.
Roze met bloemetjes hihi, t is een echt meiske he en ik kon het niet laten.
Ook ene bezoekje aan de kapper gebracht. Heerlijke hoofdmassage geven ze daar ;-))
Daarna, s avonds, naar een fijne man gereden, gezellig gaan eten en daarna nog wat bijgepraat bij hem thuis.
Heerlijke avond gehad.
Superheerlijk :-)))
Zaalig hihi.
Vandaag zondag, vooral geluierd, I admit.
Geslapen, gelezen geluierd.
Morgen weer een f* werkweek.
Met een leuk vooruitzicht voor morgenavond.
Gelukkig. Begin ik de week goed, met iets om naar uit te kijken.
Hadden met een aantal mensen twee weken na elkaar meegespeeld met Euromillions en ja, we hebben er winst aan overgehouden ;-))
13 euro om precies te zijn, en wie't kleine niet eert....
Sensi is ook vrolijk teruggekomen van bij de papa, al doet lavendelolie wonderen.
Enfin, ik ga t bedje in.
dikke zoen voor iedereen!
xxx
Minnie