mamaSensi

Carpe Diem!

zondag, september 30, 2007

Mooie nazomerzondag




Vandaag ben ik met Sensi naar Wachtebeke geweest, domein Puyenbroeck. Het is een aanrader voor iedereen! We waren in het voorjaar al eens geweest, maar nu zijn we gaan minigolfen.
Hééél leuk! t Was druk maar met z'n tweetjes glip je overal tussen. Daarna is Sensi nog eventjes in de speeltuin gaan spelen. Ik was wel te moe om met haar nog tot aan het dierenpark te wandelen. Gezien er weer een drukke werkweek wacht, ben ik zuinig omgesprongen met mijn energie en heb wijselijk de rit naar huis aangevat.
De rest van het weekend heb ik zo rustig mogelijk gehouden, na mijn ziekte van vorige week. Ik voel me toch snel vermoeid ondanks de vitaminen die ik nu neem.
Hopelijk gaat het nu snel beter, want het is niet leuk en zeker niet op een piekmoment op het werk. Ik voelde me best schuldig maar ik kon geen uur achter mijn computer blijven zitten dus...niet aan te doen.
Verder is gisteren Geert nog gepasseerd. Ik moet zeggen, het gaat allemaal zo vanzelf tussen ons, we communiceren goed, heel goed, en hij is mijn keppe hé!
Nu is het weer wachten tot volgende week eer ik hem weerzie.
Er zijn vast wel spreuken over geduld en relaties maar ik ken er geen haha.
Hij vertelde me dan over een talentenwedstrijd in Groot Brittanie, gewonnen door Paul Pott.
Net als Geert ben ik geen operafan maar van Paul Pott die zingt, krijg ik de tranen in mijn ogen.
Gewoon op Youtube Paul Pott intikken en voilà. Echt doen!
In bijlage voeg ik nog n fotootje van mijn superfantastische dochter...er zijn er ook van mij, maar ik heb geen behoefte om de wereld de zilverachtige glans die zich over mijn haren verspreidt te tonen.
En nu ga ik die dochter lekker in de douche steken... proper voor n nieuwe schoolweek!
Dikke kusseknuf

Annemieke

woensdag, september 19, 2007

Centraal Station Antwerpen





Fotootjes van Sensi en mijvan t vernieuwde station.

Beetje uitleg


Een beetje uitleg over wat mij allemaal overkomt de laatste twee weken...
Op een beruchte of bekende datingsite maakte ik begin september een profiel aan (terug).
Waarom? mja gewoon om wat afleiding te hebben denk ik, want ik geloofde er niet echt meer in, op geen enkele manier.
En kijk... om precies te zijn 4 dagen later kreeg ik een leuke mail van iemand die echt reageerde op wat ik geschreven had...niet op 1 puntje ervan maar op heel veel.
En we begonnen te chatten en t was leuk. Ik zag er niet meteen iets relationeels in, of de man van mijn dromen. Ik vond t leuk en t was heel kameraadschappelijk. En t groeide... er volgden uren chatten en dan, uren bellen...
Met uren bedoel ik ook uren. 3 uur op een avond, een keertje 5 uur zelfs.
We lachten enorm veel af, praatten over vanalles en nog wat en toen werd Annemie een beetje ongeduldig. We spraken af op zaterdagavond maar uiteindelijk, zagen we elkaar voor t eerst op woensdag, een week en een dag na het eerste mailtje.
Het was onwennig, maar omdat we al zoveel wisten over elkaar en zoveel getetterd en gelachen hadden, was die klik er nog steeds. En eventjes later was er ook een andere klik.
Resultaat: we zagen elkaar afgelopen zaterdag terug en dat was een ongelooflijk mooie, romantische avond!
En verder? we bellen elke dag...soms meer dan 1 keer ;-). al gaan we nu wel vroeger slapen want op onze leeftijd weegt dat door he, om kwart voor drie pas je ogen toedoen :-).
En verder? may come what comes...time will tell...
k Heb geen zin meer om te overhaasten of een toekomst te beginnen plannen zoals ik normaal nu al aan het doen zou geweest zijn. Ik besef dat je nu moet leven en gelukkig moet zijn!
En niks forceren.
Het is fijn, het gaat goed en er is verbondenheid (oke corrigeer me zoetje als ik mis ben).
We zien wel... oh ja...k zal nog een leuk fotootje toevoegen...

Dikke kusseknuffen

Annemie

maandag, september 17, 2007

Impressie

Hoe kan ik omschrijven wat me overkomt?
Hoe kan ik omschrijven wat er in mij groeit?
Wie je bent en hoe je met me omgaat
laat de tranen over mijn wangen rollen
Het is mooi zoals het nu is
Het is intens zoals het nu is
En achter elk woord, elke aanraking, elke blik...
ligt nog zoveel moois verborgen...

Geven

Je vraagt niks, je geeft:

De mooiste complimenten
De liefdevolste blikken
De zachtste strelingen
De warmste knuffels
De gelukzaligste lachjes

Jezelf bloot aan mij, zoals k nooit eerder meemaakte
Me 't gevoel dat ik op en top vrouw ben
Me 't gevoel dat ik mooi ben
Me 't gevoel dat ik geliefd word…

Dank je!

zaterdag, september 15, 2007

Mmmm - eerste ontmoeting

Je blik verwarmde mijn hart
Toch een beetje twijfel
Voelde me het lelijke eendje
Naast een prachtige zwaan…

Je woorden maakten me verlegen
Je strelingen deden mn huid blozen
Ik voelde me naakt en kwetsbaar
Toch warm en veilig
In jouw armen...

xxxx

zaterdag, september 08, 2007

Lang geleden

Hallo allemaal!
Lang geleden ik weet het en er is veeeel gebeurd.
Ik ga kort zijn, ik heb een relatie gehad, ben zwanger geweest en heb een miskraam gehad.
DAt zijn de feiten... een indruk hieronder:

Mijn kindje
Even was je daar
Mijn lichaam wist dat je er was
De glimlach op mn gezicht sprak voor zich
Ik voelde me ellendig
En gelukkig tegelijk

Wat er mis ging weet niemand
Toen kwamen de rillingen, de weeen, de hartverscheurende pijn
Bij elke bloedklonter dacht ik Ben jij dat? Of ben je dit?
Het enige wat ik zeker wist
Was dat ik je kwijt was
Ik voelde me zo leeg


Voilà, mijn plannen zijn toch om hier wat vaker te komen terug!
xxx